به نقل از «ایمنا»

سلول درمانی چیست و چه کاربردهایی دارد؟ 

تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۴۶۳۳۸

مدیر بانک سلول‌های بنیادی خون بند ناف پژوشکده رویان اصفهان درباره سلول درمانی، کاربرد و روش استفاده از سلول درمانی توضیحاتی را ارائه داد.

به گزارش خبرنگار ایمنا، سلول درمانی شاخه‌ای از علم پزشکی ترمیمی است که در آن از تزریق سلول‌های فرآوری شده در خارج از بدن برای ترمیم بافت و یا اعضای بدن بیمار استفاده می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مطالعات صورت گرفته نشان می‌دهد که از سلول درمانی نه تنها برای درمان بیماری‌های خونی بلکه در سایر بیماری‌هایی که علت اصلی آن‌ها از دست دادن بخشی از عملکرد بافتی است نیز می‌توان استفاده کرد.

سلول‌ها می‌توانند در محل آسیب قرار گرفته، مواد محرک رشد را ترشح کنند و در بعضی موارد به سلول‌های دیگری تبدیل شوند؛ این انطباق پذیری باعث می‌شود سلول درمانی به طور قدرتمندی عمل کند و امکان بالایی برای درمان بیمارهای غیر قابل برگشت فراهم کند. در مورد سلول درمانی، کاربرد و روش استفاده از سلول درمانی با مجید کوهی اصفهانی، مدیر بانک سلول‌های بنیادی خون بند ناف پژوشکده رویان اصفهان گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید:

سلول درمانی چیست؟

پیوند سلول زنده از خود فرد یا فرد سالم دیگر با هدف بازسازی و درمان، سلول درمانی نام دارد که به عنوان یک روش جدید در جهان در حال انجام است. اکنون از این روش برای درمان بعضی از ضایعات و بیماری‌های پوستی نظیر ویتیلیگو و درمان بیماری استئوآرتریت در کشوراستفاده می‌شود که نتایج بسیار خوب و قابل توجهی داشته است.

آیا ممکن است در روش سلول درمانی بدن پیوند سلول را نپذیرد؟

آنچه سلول درمانی را از سایر روش‌های درمانی متمایز می‌سازد، بی خطر بودن، درمان سرپایی، بدون نیاز به بستری یا عمل جراحی است. علاوه بر این اتولوگ بودن یعنی درمان با استفاده از سلول‌های خود شخص نیز مساله رد پیوند را در پی نخواهد داشت و در بدن واکنش منفی و پس زدن پیوند دیده نشده است.

روش سلول درمانی در درمان کدام بیماری‌ها به کار می‌رود؟

از کاربردهای سلول درمانی می‌توان به درمان بیماری‌های پوستی مانند درمان بیماری ویتیلیگو، اسکار آکنه، اسکار سالک، جوان سازی پوست، چین و چروک‌های پوستی، استئوآرتریت (آرتروز)، بیماری‌های قلبی و درمان زخم دیابتی اشاره کرد که هر کدام با روش خاص خود انجام می‌شود.

سلول درمانی چگونه به درمان بیماری‌های پوستی کمک می‌کند؟

پوست یکی از بافت‌هایی است که سلول درمانی کمک شایانی به بهبود ظاهر و ضایعات موجود در آن کرده و در سال‌های اخیر تزریق سلول‌های مزوبلاست فرد نقش بسزایی در بهبود ضایعات پوستی داشته است. همچنین سلول درمانی در درمان بیماری پوستی ویتیلیگو کاربردهای زیادی دارد. در روش سلول‌درمانی، متخصصان پژوهشگاه رویان از پوست سالم نمونه‌برداری کرده و با فرآیند خاصی سلول‌های ملانوسیت را در محل مورد نظر تزریق می‌کنند.

علائم بیماری پوستی ویتیلیگو چگونه روی پوست ظاهر می‌شود؟

ویتیلیگو نوعی بیماری پوستی است که خود را به صورت پیدایش لکه‌های کم‌رنگ‌تر از پوست طبیعی و یا فاقد رنگ روی پوست نشان می‌دهد. این بیماری در سن چهار تا ۲۰ سالگی شایع‌تر است و درصد شیوع نسبتاً بالایی در جامعه دارد. در بیماری ویتیلیگو، ملانوسیت (سلول‌های رنگدانه‌ساز) از بین رفته و یا غیرفعال می‌شود. یکی از وظایف این سلول‌ها، تولید رنگدانه ملانین بوده که بخشی از رنگ طبیعی پوست را ایجاد می‌کند و با غیرفعال شدن این سلول‌ها، تغییرات آشکاری در ظاهر فرد به وجود می‌آورد که گاهی سلامت روان بیمار را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

آیا درمان بیماری ویتیلیگو با روش سلول درمانی عوارض دارد؟

هدف اصلی درمان بیماری پوستی ویتیلیگو بهبود ظاهر پوست و کنترل بیماری است و انتخاب روش درمان به تعداد و گستردگی ضایعات بستگی دارد. این روند درمانی کاملاً بی‌خطر بوده و هیچ عارضه‌ای به همراه ندارد.علاوه بر این سلول درمانی به صورت سرپایی انجام شده و نیاز به بستری شدن بیمار ندارد. معمولاً درصد بالایی از بیماران پاسخ درمانی خوب و رضایت بخشی به این شیوه درمانی داشته‌اند.

کد خبر 446545

منبع: ایمنا

کلیدواژه: پژوهشکده رویان اصفهان پژوهشکده رویان درمان بیماری ها بهبود بیماری بیماری های قلبی عروقی دیابت آرتروز روش های درمان سلول های بنیادی سلول درمانی سلول درمانی چيست کاربرد سلول درمانی پیوند سلول بیماری ویتیلیگو پوست شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق روش سلول درمانی درمان بیماری بیماری پوستی بیماری ها سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۴۶۳۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دیدن و بوییدن غذا ممکن است به راه جدیدی برای درمان دیابت تبدیل شود

آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که وقتی گرسنه هستید و غذا می‌بینید یا بوی غذا را حس می‌کنید چه اتفاقی در بدن شما می‌افتد؟ گروهی از محققان در موسسه تحقیقات متابولیسم ماکس پلانک متوجه شده‌اند که بدن ما در عرض چند دقیقه چگونه به این موضوع واکنش نشان می‌دهد. این یافته‌ها ممکن است راه را برای درمان دیابت نوع ۲ نیز هموار کند.

به گزارش ایسنا، هنگامی که حواس ما غذا را تشخیص می‌دهد، بدن ما با تولید بزاق و اسید گوارشی برای دریافت غذا آماده می‌شود. ما از مطالعات قبلی می‌دانستیم که کبد نیز جزو ارگان‌هایی است برای دریافت غذا آماده می‌شود.

سینیکا هنشکه(Sinika Henschke)، نویسنده اول این مطالعه، توضیح می‌دهد که اکنون ما نگاهی دقیق‌تر به میتوکندری‌های سلول‌های کبدی انداخته‌ایم، زیرا آنها اندامک‌های سلولی ضروری برای متابولیسم و تولید انرژی هستند و متوجه شدیم که این سازگاری با چه سرعتی شگفت‌آور انجام می‌شود.

به نقل از اس‌اف، محققان با آزمایش روی موش‌ها نشان دادند که تنها دیدن و بوییدن غذا برای تحریک پاسخ در کبد کافی است. به طور خاص، حس کردن غذا بر میتوکندری در سلول‌های کبد تأثیر می‌گذارد.

طی فرآیندی موسوم به فسفوریلاسیون یک گروه فسفات به پروتئین اضافه می‌شود که یک مکانیسم تنظیمی مهم در بدن است. این کار یک مسیر سیگنال‌دهی جدید را نشان می‌دهد که حساسیت به انسولین را در بدن تنظیم می‌کند.

تأثیر روی کبد توسط گروهی از سلول‌های عصبی به نام نورون‌های POMC انجام می‌شود که تنها با دیدن و بوی غذا در عرض چند ثانیه فعال می‌شوند. سپس به کبد سیگنال داده می‌شود تا برای ورود مواد مغذی به سمت خود آماده شود. تحقیقات این تیم همچنین نشان می‌دهد که فعال شدن نورون‌های POMC به تنهایی برای سازگاری میتوکندری، حتی بدون غذا کافی است.

مطالعه ما نشان می‌دهد که درک حسی غذا، فرآیندهای انطباقی در میتوکندری و حساسیت به انسولین چقدر با هم مرتبط هستند. ینس برونینگ(Jens Brüning)، رئیس این مطالعه و مدیر موسسه تحقیقات متابولیسم ماکس پلانک، می‌گوید: درک این مکانیسم‌ها نیز مهم است زیرا حساسیت به انسولین در دیابت نوع ۲ مختل می‌شود.

نظر یک متخصص تغذیه

جالب است که ببینیم این یافته‌ها چگونه به انسان‌ها تعمیم داده می‌شوند و تأثیراتی که می‌توانند بر درمان دیابت نوع ۲ داشته باشد چیست. ما به خوبی می‌دانیم که فرآیند هضم قبل از خوردن لقمه اول غذا شروع می‌شود.

وقتی به غذا نگاه می‌کنید یا بوی آن را حس می‌کنید، بدن شما شروع به آماده شدن می‌کند. در سطح فیزیکی، وقتی غذا را در تخیل خود می‌بینید، بو می‌کنید یا حتی می‌چشید، شروع به ترشح بزاق می‌کنید. این بسیار مهم است زیرا باعث می‌شود هر چیزی که در طول وعده غذایی اتفاق می‌افتد بسیار آسان‌تر شود.

مطالعات قبلی نشان داده است که کبد نیز خود را آماده می‌کند و اکنون ممکن است ببینیم که این مکانیسم می‌تواند به عنوان یک هدف پزشکی، مورد استفاده قرار گیرد.

این یافته‌ها در مجله Science منتشر شده است.

کانال عصر ایران در تلگرام