به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

سلنیوم چیست؟ + نقش آن در بدن

تاریخ انتشار: ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۱۸۱۶۲۳

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،سلنیوم، یکی از عناصر شیمیایی جدول تناوبی است. این عنصر، در دسته عناصر نافلزی مانند اکسیژن، فلوئور، فسفر و... است. سلنیوم، یکی از موادی است که در عین کمیاب بودن، برای بدن ضروری است. 

قرار گیری سلنیوم در این خانه، نشان دهنده این است که عدد اتمی آن نیز ۳۴ است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عدد اتمی ۳۴ عنصر سلنیوم، به این معنا است که در هسته اتم این عنصر، ۳۴ پروتون وجود دارد.

سلنیوم، در دمای اتاق، دارای حالت فیزیکی جامد است، اما در دمای ۴۹۴ درجه کلوین به حالت مایع در می‌آید. این عنصر، خواص بسیار زیادی برای بدن انسان دارد و در صنعت داروسازی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. نکته جالب در مورد عنصر سلنیوم، این است که کاملا به صورت تصادفی کشف شده است.

این عنصر برای اولین بار، در مجتمع اسید سولفوریک سازی سوئد، در یک اتاقک قلع شناسایی شد. پس از اینکه این عنصر کشف شد، انسان توانست کاربرد‌های دارویی سلنیوم را کشف کند و از آن برای ساختن دارو استفاده کند. نکته جالب در مورد سلنیوم، این است که این عنصر، به عنوان یکی از عناصر ضروری برای بدن انسان شناخته شده است و وجود تنها مقدار کم و ناچیزی از آن، برای کارکرد صحیح و مناسب بدن کافی است.

همانطور که اشاره کردیم، سلنیوم، یکی از عناصری است که وجود آن برای بدن انسان ضروری است. سلنیوم، خواص فراوانی برای بدن انسان دارد. در ادامه‌ی این مطلب، به معرفی و بررسی برخی از خواص مهم سلنیوم برای بدن انسان خواهیم پرداخت.

پیشگیری از سرطان با سلنیوم
سلنیوم، یکی از انواع آنتی اکسیدان‌ها است. وجود آنتی اکسیدان‌ها در بدن انسان، ضروری است و اگر آنتی اکسیدان‌ها در بدن انسان وجود نداشته باشند، زندگی کردن ممکن نیست. رادیکال‌های آزاد، موادی هستند که در برخی از واکنش‌های بدن تولید می‌شوند و بسیار فعال هستند. رادیکال‌های آزاد، برای اینکه کمبود الکترون خودشان را جبران کنند، به سلول‌ها و بافت‌های بدن حمله می‌کنند تا الکترون مورد نیازشان را از آن‌ها بگیرند.

نتیجه‌ی حمله رادیکال‌های آزاد به سلول ها، می‌تواند سرطانی شدن سلول باشد. آنتی اکسیدان ها، می‌توانند با رادیکال‌های آزاد مقابله کنند و آن‌ها را خنثی کنند. در نتیجه، وجود سلنیوم به عنوان یکی از آنتی اکسیدان ها، می‌تواند از بروز سرطان در انسان پیشگیری کند.

افزایش باروری در مردان با سلنیوم
سلنیوم، یکی از عناصر لازم برای تولید سلول‌های جنسی در مردان است. برای تولید سلول‌های جنسی در مردان، نیاز است که سلول‌های اسپرماتید به شکل درست تکامل پیدا کنند و اسپرم ایجاد شود. تحقیقاتی که اخیرا در مورد تغییرات اسپرماتید و تبدیل آن به اسپرم صورت گرفته است، نشان می‌دهد که عنصر سلنیوم، نقش مهمی در تمایز اسپرماتید‌ها به اسپرم دارد.

عنصر سلنیوم، در ساخته شدن هورمون تستوسترون هم نقش دارد. هورمون تستوسترون، همان هورمون جنسی مردانه است که باعث ایجاد صفات ثانویه در مردان مانند بم شدن صدا، و رویش مو در برخی از قسمت‌های بدن می‌شود.

جلوگیری از پیری زودرس با سلنیوم
یکی از اثرات تجمع رادیکال‌های آزاد در بدن، پیری زودرس است. هنگامی که رادیکال‌های آزاد در بدن تجمع پیدا می‌کنند، به بافت‌های بدن حمله می‌کنند. نتیجه حمله‌ی رادیکال‌های آزاد به بافت‌ها در طولانی مدت، می‌تواند پیر شدن بافت‌ها باشد. همانطور که پیش‌تر به آن اشاره کردیم، سلنیوم یکی از آنتی اکسیدان‌های بدن است و می‌تواند اثر ناشی از رادیکال‌های آزاد را خنثی کند. در نتیجه، سلنیوم می‌تواند از پیری زودرس جلوگیری کند.

بهبود عملکرد مغز با سلنیوم
سلنیوم، یکی از موادی است که مغز برای عملکرد درست به آن نیاز دارد. اگر سلنیوم به اندازه کافی وجود نداشته باشد، عملکرد مغز دچار اختلال می‌شود و می‌تواند حتی باعث جنون و آلزایمر شود. سلنیوم، یکی از عوامل ساخت نوروترانسمیتر در مغز است.

نوروترانسمیتر، همان ناقل‌های عصبی هستند که در سلول‌های عصبی، به ویژه سلول‌های عصبی مغز ساخته می‌شوند. نوروترانسمیتر، باعث انتقال پیام عصبی بین سلول‌های عصبی می‌شود و انواع مختلفی دارد. یکی از انواع نوروترانسمیتر ها، دوپامین است.

دوپامین، عضو گروه ناقل‌های عصبی است که ترشح به اندازه آن از سلول‌های عصبی، باعث ایجاد حس شادمانی در انسان می‌شود. سلنیوم، یکی از پیش نیاز‌ها برای ساخته شدن دوپامین در سلول‌های عصبی است. در صورتی که دوپامین به اندازه کافی ساخته نشود، به انسان حالت ناراحتی و افسردگی دست خواهد داد. نوروترانسمیتر‌های دیگر نیز در ایجاد حافظه و... نقش دارند. در نتیجه، وجود سلنیوم در بدن، باعث سلامت مغز و جلوگیری از افسردگی، آلزایمر و... می‌شود.

سلنیوم در فراورده‌های حیوانی به مقدار مناسب وجود دارد و به طور کلی، منابع حیوانی به عنوان منابع اصلی برای دریافت سلنیوم هستند. البته منابع غذایی گیاهی بسیاری نیز برای دریافت سلنیوم وجود دارند. در ادامه، برخی از منابع غذایی که حاوی سلنیوم هستند را به شما معرفی خواهیم کرد.

تخم مرغ
یکی از موادی که می‌توانید سلنیوم مورد نیاز بدن را از آن دریافت کنید، تخم مرغ است. تخم مرغ به علاوه سلنیوم، منبع مواد دیگری مانند پروتئین، آمینو اسید‌های دیگر و انواع ویتامین‌ها است. تخم مرغ را می‌توان به روش‌های مختلف برای مصرف آماده کرد. اسفناج، با اینکه یک منبع غذایی گیاهی است، اما با مصرف آن می‌توان سلنیوم مورد نیاز بدن را تأمین کرد.

اسفناج
علاوه بر سلنیوم، حاوی مقدار قابل توجهی آهن و فیبر نیز می‌باشد.

ماهی
ماهی، از غذا‌هایی دریایی غنی از مواد مغذی است. بسیاری از ماهی ها، دارای اسید‌های چرب امگا ۳ هستند که برای عملکرد بدن انسان بسیار مفید است. ماهی‌ها می‌توانند منبع مهمی برای دریافت سلنیوم باشند. ماهی، می‌تواند ید مورد نیاز بدن را نیز تأمین کند.

گوشت قرمز
گوشت قرمز، علاوه بر اینکه یک منبع غنی از پروتئین و آمینو اسید است، می‌تواند سلنیوم مورد نیاز بدن انسان را به راحتی تأمین کند.

منبع:بیتوته

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سلنیوم منبع غذایی رادیکال های آزاد آنتی اکسیدان ها برای بدن انسان سلول های عصبی مورد نیاز بدن یکی از عناصر عنصر سلنیوم سلول ها بافت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۸۱۶۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دستیابی محققان به یک هدف درمانی جدید برای کنترل آسیب‌ های مغزی

 محققان با بررسی خصوصیات یک پروتئین خاص موجود در خون به یک هدف درمانی جدید برای کنترل آسیب‌های ناشی از ضربات مغزی از طریق مسدود کردن این پروتئین دست یافتند.

به گزارش ایرنا از تارنمای «مدیکال اکسپرس»، برای بسیاری از بیماران که هر ساله از جراحت مغزی تروماتیک (ضربه‌ای) جان به در می‌برند، نتایج درمانی تفاوت زیادی با هم دارند. این جراحت‌ها نه تنها می‌تواند منجر به از دست دادن هماهنگی، افسردگی، تحریک‌پذیری (impulsivity) و دشواری در تمرکز شود بلکه همچنین ریسک بروز زوال عقل در آینده را نیز افزایش می‌دهد.

فقدان درمان‌های مناسب برای چنین مشکلات گسترده‌ای موجب شد که یک تیم از دانشمندان در «موسسه گلادستون» در آمریکا ضمن تحقیقاتی کشف کنند که جراحت‌های ضربه‌ای مغز چگونه در سطح مولکولی موجب تخریب عصبی (neurodegeneration)‌ می‌شوند. آنها همچنین این مساله را بررسی کردند که برای جلوگیری از آسیب‌های بلندمدت چگونه باید آن فرایند را هدف قرار داد.

دکتر «جائه کیو ریو» از مدیران برنامه علمی در آزمایشگاه دکتر «کاترینا عکاس‌اوغلو» در موسسه گلادستون در این زمینه گفت: ما بر آن شدیم که به این سوال بنیادین بپردازیم که در مغز پس از ضربه دقیقا چه اتفاقی روی‌ می‌دهد که موجب فرایند آسیب و تخریب نورون‌ها میشود.

بسیاری از جراحت‌های ناشی از ضربه مغزی بر اثر سقوط، تصادف رانندگی یا حملات خشونت‌آمیز روی می‌دهد اما بسیاری از آنها نیز در جریان سوانح ورزشی یا عملیات نظامی مانند انفجارها روی می‌دهد. در هر مورد، نیروی خارجی به اندازه کافی قدرت دارد که موجب تکان خوردن مغز در داخل جمجمه می شود و در نتیجه مانع بین مغز و خون شکسته شده و خون وارد می شود.

ریو گفت: ما می‌دانستیم که یک پروتئین خاص خون به نام «فیبرین» پس از جراحت ضربه مغزی در داخل مغز وجود دارد اما تاکنون نمی‌دانستیم که این پروتئین در آسیب مغزی پس از ضربه نقش سببی (causative ) دارد.

در بیماری‌هایی مانند آلزایمر و «ام اس» نشت غیرطبیعی خون در داخل مانع خون-مغز موجب می شود که فیبرین وارد بخش های مسئول عملکردهای شناختی و حرکتی در مغز شود که این منجر به زوال و تخریب عصبی میشود. اما در این مورد، خود جراحت ضربه مغزی موجب نشت خون به درون مغز می شود.

این مطالعه جدید برای اولین بار نشان داد که فیبرین موجب می شود سلول های ایمنی خوب به سلول های بد تبدیل شوند و این مساله موجب التهابات خطرناک و آزاد شدن مواد سمی کشنده عصب‌ها (نورون ها) می شود.

تیم تحقیقاتی گلادستون از فناوری تصویربرداری پیشرفته برای مطالعه مغز موش ها و همچنین مغز افراد دچار شده به آسیب‌های ضربه مغزی استفاده کرد. در هر دو مورد موش و انسان، فیبرین به همراه سلول های ایمنی فعال شده حضور داشت.

به گفته ریو، در این تحقیق مشخص شد که فیبرین این سلول های ایمنی را فعال می کند. ما درک کردیم که اگر بتوانیم فیبرین را مسدود کنیم، می‌توانیم از ایجاد این تاثیرات سمی جلوگیری کنیم، اما این کار باید به شکلی دقیق انجام شود. این محققان از ابزارهای ژنتیکی با یک جهش خاص در فیبرین استفاده کردند که می تواند مانع از فعال سازی سلول های ایمنی توسط فیبرین شود بدون اینکه بر توانایی مفید این پروتئین برای لخته کردن خون تاثیر بگذارد.

«لنارت موکی» مدیر موسسه بیماری‌های عصبی گلادستون در این خصوص توضیح داد: این مطالعه یک راهبرد بالقوه جدید برای از بین بردن تاثیرات مخرب آسیب‌های مغزی را شناسایی کرده است.

وی افزود: آسیب‌های مغزی می توانند تاثیرات بزرگی بر توانایی‌های شناختی و سلامتی عاطفی و مهارت‌های حرکتی افراد بگذارند. بررسی این مساله این سوال را ایجاد می کند که آیا مسدود کردن تاثیرات بیماری‌زای فیبرین می‌تواند نتیجه جراحی مغز را بهبود بخشد و ناتوانی و معلولیت افراد را پس از ضربات مغزی کاهش دهد.

کانال عصر ایران در تلگرام